انور براهم، هنرمند صاحب‌نام تونسی برای بار دوم به ایران می‌آید تا آلبوم «Souvenance» را اجرا کند. او یکبار هم در سال 1392 به تهران آمد و آلبوم «چشمان شگفت‌انگیز ریتا» را اجرا کرد.  براهم این بار دارد خارج از هیاهو ، تنش و هیجان خاص جشنواره به ایران می‌آید. در آستانه پاییز که آب و هوای خوبی برای شنیدن موسیقی اوست، بخصوص این آلبوم خزان زده. شاید برای برخی این پرسش مطرح باشد  که چرا باید خارج از ایام جشنواره (و با بلیتی گران‌تر)  دست به جیب کرد و به دیدن این اجرا رفت؟ قبول دارم  قیمت بلیت گران است اما چرا باید بهای این گران را پرداخت؟

یک: برگزاری چنین کنسرتی در بخش خصوصی یک اتفاق مهم است و آمدن انور براهم در زمانی خارج از ایام جشنواره  هم اتفاقی بسیار مهم برای موسیقی ایران است. البته اگر به  سلیقه شخصی‌ام باشد اجراهای تریو اوپن سورس ، دوئت مارتین هاینه و کلودیو پونتین  و رسیتال ویالنسل حیرت انگیز آنیا لخنر اتفاق‌های مهم‌تری بودند ولی خب انور براهم هم فال است هم تماشا ؛ هم  موسیقیدان خیلی خوبی است و هم نوازندگان درجه یکی دارد که هرکدام مولفانی تمام عیار هستند و هم در قیاس با دیگر هنرمندانی که نام‌شان رفت، مخاطب بسیار بیشتری دارد. اینکه آدم ببیند بلیت کنسرت انور براهم در تالار وحدت، خارج از ایام جشنواره و با قیمتی که بخش خصوصی تعیین کرده(وبا در نظر گرفتن شلوغ کردن یک جشنواره دولتی نیست) بطور کامل فروش می‌رود، لذت خاصی دارد. یعنی ما آنقدری هنر دوست متعلق به طبقه متوسط رو به بالا داریم که آمدن به این کنسرت برای‌شان الویت باشد.

دو: انور براهم ، یکی از محبوب‌ترین موسیقیدانان زنده موسیقی دنیاست چند ماه (کمتر از یکسال) بعد از انتشار آلبومش دارد به ایران می‌آید.  در میان اجراهایی تور آخرین آلبومش ایران را هم در تاریخ برنامه‌هایش لحاظ کرده و ما در یک تجربه بین‌المللی سهیم هستیم.  شاید برای اولین بار است که تاکید می‌کنم خارج از ایام جشنواره ما در تقویم یک هنرمند نامدار و کار بلد قرار گرفته‌ایم. این را باید به فال نیک گرفت. آمدن انور براهم راه آمدن بسیاری را به ایران باز می‌کند کما اینکه آمدن اشتفان میکوس و گروه رونین در سال 1390 راه آمدن بسیاری از جمله خود براهم را باز کرد.

 سه: آلبوم «Souvenance»  یا به ترجمه  پیشنهادی علیرضا عشقی «یاد ایام» اوایل دی‌ماه سال گذشته منتشر شد. علاوه بر کلاوس گزینگ و بیورن مه‌یر که حالا دیگر بعد از 4 اجرای اوپن سورس موزیک بازهای تهران می‌دانند چه موسیقیدانان (و نه تنها نوازندگان) سطح بالایی هستند، فرانسوا کوتوریه هم به آنان اضافه شده است.همان پیانیستی که در ایران در اجرای تارکوفسکی کوارتت پشت پیانو دیدیدمش و حالا بعد از 9 سال دوباره با انور براهم همکاری کرده است. یعنی شما سرانگشتی هم بخواهید حساب کنید، 4 هنرمند بسیار سطح بالا روی صحنه خواهید دید و یک اجرا هم‌سطح و هم‌زمان با اتفاقات پیش‌رو در اروپا. کدام «موزیک بازی» دوست دارد این اجرا را از دست بدهد؟
 
پی‌نوشت: انور براهم روزهای 31 شهریور و یک مهر در ایران روی صحنه می‌رود و علاقمندان به تهیه بلیت می‌توانند به سایت (www.3670.ir) مراجعه کنند.