موسیقی ما – دومین آلبوم رسمی «حسین توکلی» در هفته اول تیرماه به بازار عرضه شد. آلبومی به نام «لرزش» که چهرهای های سرشناسی نظیر «محمد علیزاده»، «میلاد ترابی»، «علی بحرینی»، «مهدیه عرب» و «مهران عباسی» و... در تیم تولید آن حضور داشتند. انتشار این آلبوم با ترافیک عرضه آثار موسیقی پیش از ماه مبارک رمضان همراه بود و نظرات گوناگونی پیرامون آن مطرح شد. به سراغ این خواننده جوان رفتیم تا دقایقی را با او هم کلام شویم. حسین توکلی در گفتگو با سایت «موسیقی ما» از جزئیات تولید آلبوم لرزش، فعالیت های این روزها خود و اجرای زنده سخن گفت:
 

• *پروسه تولید این آلبوم چند سال به طول انجامید و عوامل تولید از ابتدا قرار بود که همین نفرات باشند؟

قراردادهای تولید در سال 88 ثبت شد و کار را به شکل جدی از سال 89 آغاز کردیم. قرار بود که ملودی ها را هم «میلاد ترابی» بسازد و یک کار از «بنیامین بهادری» هم داشتیم که آن را در این آلبوم استفاده نکردیم. «محمد علیزاده» هم یک ملودی داشت که همچنان در آلبوم قرار دارد. برخی از کارها هم در طول این مدت قدیمی شد که ترجیح دادم شخصا تغییراتی در آنها لحاظ کنم و از ملودی های به روزتر استفاده کردیم.
 

• *دوری از فضاهای منفی و آنلایک یکی از بارزترین ویژگی های اشعار آلبوم شما است. این مساله تصمیمی بود که از قبل اتخاذ کردید یا ناخودآگاه در حین تولید رخ داد؟

من همیشه کارهای مثبت از ترانه سراها می خواهم. به دلیل اینکه نگاه مثبت همیشه زیباتر از نگاه منفی است. دوست داشتم که بارقه امیدی در ذهن و گوش شنونده ایجاد شود و نگاه مثبتی به عشق داشته باشند. خود من هم عشق مثبت را دوست دارم.
 

• *البته بازار این روزهای موسیقی بیشتر خلاف این موضوع را می طلبد.

الان فکر نمی کنم اینگونه باشد. این قبیل آثار در دهه هشتاد طرفداران زیادی داشت اما در سالهای اخیر و دهه نود دیگر خواهان کمتری دارند. مردم این روزها بیشتر دوست دارند که موسیقی گوش کنند تا حالشان خوب شود.
 

• *این روند ترانه ها را در ادامه کار هم حفظ می کنید؟

بله. من همیشه سعی کرده ام به غیر از عشق های مثبت زمینی، موضوعات عشق خدایی و آسمانی را هم در ترانه ها داشته باشم و در ادامه هم تمرکز اصلی من در ترانه ها روی این موارد خواهد بود.
 

• *چرا اغلب قطعات این آلبوم و تک قطعاتی که طی چند وقت اخیر از شما شنیده ایم ریتمیک و اکتیو هستند؟ کارهای اسلو را دوست ندارید؟

کنار هم قرار گرفتن این ترک ها باعث شد که به این نتیجه برسیم تا فضای کلی آلبوم ریتمیک باشد. در ابتدا چهار قطعه اسلو داشتیم و سعی کردم ملودی هایی که خودم می سازم روی ریتم باشد. این قضیه کاملا اتفاقی رخ داد و خدا را شکر فکر کنم با استقبال هم رو به رو شد.
 

• *جالب است که کار شش و هشت خیلی شاد تا کنون با صدای شما نشنیده ایم.

قطعه ای که اصطلاحا شش و هشت رقص دار باشد را خیلی کار نکرده ام. اگر اثری در این سبک تولید کرده باشم هم حسی بوده است و این غمی که دوستان و مخاطبان می گویند در صدای من وجود دارد اجازه نمی دهد که آثار خیلی شاد را بخوانم.
 

• *ریسک این کار را هم انجام نمی دهید؟

شاید اگر ملودی و شعر خوبی داشته باشم این فضا را هم تجربه کنم.
 

• *این روزها به فکر تولید آلبوم جدید هستید؟

پروسه تولید یک آلبوم زمان زیادی به طول می انجامد و وقتی هم که به شرکت ها واگذار می کنید سرمایه گذاری زیادی برای پخش انجام نمی دهند. مخاطبان هم متاسفانه خیلی به دنبال خرید نسخه اصلی آلبوم ها نیستند به همین دلایل سعی می کنم که بیشتر در زمینه تک قطعه فعالیت داشته باشم. اما برنامه ریزی های تولید آلبوم را پیگیری خواهم کرد.
 

• *نظرات مردم و اطرافیان نسبت به کلیت آلبوم «لرزش» چه بود؟

اغلب نظرات مثبت بود و طبیعتا انتقاداتی هم وجود داشت زیرا موسیقی با سلیقه مخاطبان ارتباط مستقیم دارد که تمامی نظرات برای من ارزشمند بود.
 

• * گفتید که اکثر نظرات مثبت بوده است. آیا همین نظرات مثبت باعث می شود که صرفا به تولید آلبوم ها و آثاری در همین سطح اکتفا کنید؟

من آدمی نیستم که تحت تاثیر نظرات مثبتی قرار بگیرم که می دانم برای خودم سازنده نیست. وقتی کاری را تولید کنم و از سوی دیگران با استقبال رو به رو شود اصلا تحت تاثیر قرار نمی گیرم. باید بازخورد کار را ببینم یعنی اگر آن قطعه یا آلبوم را در هیچ جا نشنوم معلوم است که کار خوب نبوده است. این آلبوم کار من را سخت تر کرد زیرا ناچار هستم که از این پس به سمت پله های بالاتر قدم بردارم و تولید آثاری در همین سطح یا پایین تر برای من خوب نخواهد بود.
 

• *یک فلاش بک به گذشته داشته باشیم و کمی هم در مورد آلبوم اول خودتان صحبت کنید.

آلبوم اول من در سال 86 منتشر شد و آن زمان ساکن تهران نبودم و در خرمشهر با دوستی به نام آقای «علیرضا غیاضی» کار کردیم. اغلب عوامل تولید آن آلبوم بومی بودند و فقط در یک کار با دوست عزیزم «حامد فولاد قلم» همکاری داشتم. ترانه آن اثر از سروده های خانم «ترانه مکرم» بود که آن کار بازخورد خوبی هم داشت.
 

• *ولی پیشرفت چشمگیری در آلبوم دوم داشتید و اثری را ارائه کردید که سر و صدای زیادی داشت.

به بخش دوم صحبت شما خیلی تکیه نمی کنم زیرا مدت زمان زیادی نیست که از انتشار آلبوم می گذرد. اما سعی کردم کار خوب انجام دهم و برای تک تک کارها این تصور را نداشتم که حتما باید جنجالی شود. سعی کردم حسی که به کارها دارم را به خوبی القا کنم و ترانه خوب بخوانم. اگر هم مجموعا این آلبوم قابل شنیدن و دوست داشتنی است به خاطر زحمات این سالها و همه عوامل عزیز تولید است.
 

• *حساس ترین بخش کارنامه کاری هر خواننده دومین آلبومی است که منتشر می کند. کلا به نظر خودتان چگونه این بخش را پشت سر گذاشتید؟

آلبوم اول من خیلی دیر منتشر شد و اصلا موسیقی در سال 86 نسبت به کارهایی که من در آلبوم انجام داده بودم تغییر کرده بود. به همین دلیل کلیت کار مورد توجه قرار نگرفت. در آلبوم دوم سعی کردم که احساس را در تمامی آثار به کار بگیرم و فکر می کنم که خوب بود و آلبوم لرزش به پیشرفت من کمک می کند.
 

• *این روزها مشغول تولید چه آثاری هستید؟

در حال حاضر روی تیتراژ برنامه «یه فنجان چای» کار می کنم که پس از ماه مبارک رمضان و هر روز پخش می شود. ترانه این اثر از سروده های دوست خوبم «امید محمدی» است. حامد فولادقلم وظیفه تنظیم را بر عهده داشته است و خودم هم کار ساخت ملودی را انجام داده ام. قطعه دیگری برای تیتراژ برنامه «ب مثل بهار» داشتم که در ایام عید از تلویزیون پخش می شد. به زودی پروژه تولید تیتراژ برنامه «گلخانه» که از شبکه سوم سیما پخش می شود را آغاز خواهم کرد و هنوز به قطعیت نرسیده ایم. اما به احتمال خیلی زیاد در آن کار هم همین دوستان حضور خواهند داشت.
 

• *به فکر اجرای زنده هستید؟

هنوز هیچ چیز مشخص نیست و باید ببینیم که استقبال از آلبوم چگونه است و رایزنی با شرکت های برگزارکننده چه نتیجه ای خواهد داشت. من خیلی علاقه ندارم که هزینه کنم و به دنبال اسپانسر بگردم تا برای خودم کنسرت برگزار کنم. اما دوست دارم که تهیه کننده های خوب این کار را انجام دهند ولی فعلا تا این لحظه به قطعیت نرسیده ایم. البته تا کنون برنامه های ارگانی متعددی را همراه با گروه ارکستر روی صحنه برده ام ولی کنسرت بزرگ تا کنون نداشته ام.
 

• *اینکه گفتید خودتان تمایل ندارید به دنبال اسپانسر و برگزاری کنسرت باشد به این معنی است که دوست ندارید روی استیج حاضر شوید؟

اتفاقا خیلی دوست دارم که اجرای زنده داشته باشم اما می خواهم که تهیه کننده ها نسبت به این مساله تمایل داشته باشند. یک خواننده زمانی خوشبخت است که روی استیج باشد و با مردم ارتباط نزدیک برقرار کند. توقع مالی ندارم و دوست دارم که استارت کار از یک جایی زده شود. برنامه های ارگانی را پیگیری می کنم و برنامه هایی هم برای کنسرت دارم.
 

• *و صحبت پایانی؟

تشکر می کنم از عزیزانی که به کارها و صدای من احترام گذاشتند و آلبوم را دوست داشتند. از منتقدان عزیز هم تشکر می کنم زیرا انتقادات سازنده باعث پیشرفت می شود. از کسانی که حتی یک قدم برای من برداشتند و باعث شدند که در این سالها پیشرفت داشته باشم، قدردانی می کنم. از دوستان عزیزم «احسان ارغوانی»، «پدرام کریمی»، «مهدی شکوهی»، «شاهین جمشیدی»، «ایمان برومند»، «حامد فولادقلم»، «امید محمدی»، «مصطفی امینی» و «آرش امیری» و تهیه کننده هایی که به من اعتماد داشتند و کارهای خود را به من سپردند بسیار سپاسگزارم.