برنامه یاد بعضی نفرات
 
مراسم یادبود استاد محمدرضا لطفی شب گذشته در تالار وحدت تهران برگزار شد؛
اجرای حسین علیزاده و محمد معتمدی به یاد پیر چاووش
موسیقی ما - اهالی موسیقی مراسم یاد بود چهلمین روز درگذشت زنده یاد محمدرضا لطفی را با نوای ساز حسین علیزاده و علی اکبر شکارچی و همچنین سخنرانی شهرام ناظری برگزار کردند. مراسم یاد بود چهلمین روز درگذشت زنده یاد محمدرضا لطفی روز گذشته(شنبه 31 خرداد) با حضور دست اندرکارانی چون علی مرادخانی(معاون امور هنری وزیر ارشاد)، پيروز ارجمند( رئيس دفتر موسيقي ارشاد) ، علی ترابی(مدیرعامل انجمن موسیقی ایران)، عبدالحسین مختاباد(عضو شورای اسلامی شهر تهران) و با حضور بسیاری از چهره های فرهنگی هنری چون کیخسرو پورناظری، مصطفی کمال پورتراب، امین الله رشیدی، مجید کیانی، محمدعلی بهمنی، هوشمند کامکار، صدیق تعریف، ادوان كامكار، بیژن بیژنی، بهرام دبیری، حمیدرضا نوربخش، سید هادی خامنه ای، رامبد صدیف، محمود دولت آبادی، هادی آزرم و سید محمد میرزمانی برگزار شد.

این مراسم از ساعت 17 در تالار وحدت و با پخش اثری از هوشنگ کامکار آغاز شد؛ هوشنگ کامکار این اثر را در سوگ محمدرضا لطفی ساخته بود و پیش از این نیز آن را از طریق فضای سایبری منتشر کرده بود.

در ادامه علی‌اکبر شکارچی به روی صحنه آمد و در فراق دوست دیرینش که سال ها با یکدیگر همکاری کرده بودند به کمانچه نوازی پرداخت.

همچنین کلیپ دیگری با استفاده از تصاویر استاد لطفی برای حاضران به نمایش در آمد که طی آن برخی از اهالی موسیقی کشورمان درباره شخصیت و جایگاه محمدرضا لطفی سخن گفته بودند.

در بخش دیگری از این مراسم شهرام ناظری پشت تریبون قرار گرفت و درباره محمدرضا لطفی گفت: متاسفانه هر وقت دور هم جمع می‌شویم و سعادت دیدار پیدا می‌کنیم به خاطر این است که موسیقیدانی از بین ما رفته و این مسئله خیلی در چند وقت اخیر تکرار شده است. این اتفاق باعث تعجب من نیز هست و گویی قتل عامی در حوزه موسیقی اتفاق افتاده چرا که در رشته های دیگر عرصه فرهنگ و هنر تا به این حد مرگ و میر زیاد نیست و به همین خاطر است که من به شدت متعجبم.

این خواننده پیشکسوت در ادامه افزود: یکی از دوستانم در زمان فوت پرویز مشکاتیان گفت که وی دق کرد و این جمله بسیار عجیبی برای من بود که چطور ممکن است استادی به بزرگواری پرویز مشکاتیان در آن سطح از خلاقیت به یکباره به مرحله ای برسد که از موسیقی زده شده و سالها دستی به ساز نزند و با اهل هنر رابطه ای برقرار نکند.

این هنرمند گفت: به نظر من این یک واکنش عجیب است و خیلی هم غیر طبیعی نیست چرا که مشکاتیان در زمره هنرمندانی بود که سالها با موسیقی دست و پنجه نرم کردند و شاید او و هم نسلانش چون محمدرضا لطفی افرادی آرمانخواه بودند که با مشکلات می جنگیدند و این چنین به یکباره از پیش ما رفتند.

وی همچنین عنوان کرد: درگذشت استاد لطفی هم به این صورت بوده است شاید ما رابطه درستی با هم نداشتیم  اما من بر این باورم که لطفی و هم نسلانش، نسل آرمانخواهی بودند که چیزی جز اعتلای موسیقی اصیل و ملی چیز دیگری نمی خواستند اما مشکلات به قدری سر راهش قرار گرفت که مجبور شد دوره ای مهاجرت کند و البته بعد از مدتی هم به کشورمان بازگردد.

شهرام ناظری گفت: لطفی استاد کم نظیر و خستگی ناپذیری در عرصه موسیقی بود و من از نزدیک شاهد بودم که هنرمندی نستوه، پر از انرژی و پر از آتش بود. او در هر شرایطی ایستاد و کار کرد و همان دوره اول از زندگی اش به قدری پربار بود که فکر می کنم همان دوره برایش برای ماندگاری در تاریخ فرهنگ و هنر این سرزمین کافی باشد.

این موسیقیدان ادامه داد: متاسفانه گوهرهای هنر این مملکت کم کم در حال از بین رفتن است و متاسفانه ما نتوانستیم آنطور که باید و شاید از این مفاخر استفاده کرده و از دانش بزرگان برای بهره مندی در جامعه استفاده کنیم.

وی عنوان کرد: با اینکه تلاش هایی از طرف مسئولان برای حمایت از فرهنگ و هنر سرزمین ما انجام گرفته اما در مجموع هنرمندان زیر فشار بودند و حالا این فشارها سر باز کرده و غیر منتظره مرگ و میری را با وجود سن کم هنرمندان به همراه آورده است. چقدر طول می کشد که یک مشکاتیان یا یک لطفی بوجود بیاید. به اعتقاد من شاید تا 100 سال دیگر هم این موضوع اتفاق نیفتد.

شهرام ناظری همچنین گفت: هنرمندان زیاد شده اند اما آن کیفیتی که نسل محمدرضا لطفی در موسیقی وجود داشت به نظر من یک معجزه بود که در این نسل وجود ندارد. نسل هنرمندان بزرگی چون لطفی عاشقانه حرکت کردند. آنها هدفی جز موسیقی نداشتند و لطفی یکی از بزرگان این عرصه بود.

وی افزود: من از سال 53 با محمدرضا لطفی در مرکز هنرمندان موسیقی ملی آشنا شدم. در آن هنگام که من با علی اکبر شهنازی تصمیم به آشنایی و دیدار او را داشتم با محمدرضا لطفی هم ملاقاتی کردم و او حامل یک پیام از استاد نورعلی برومند بود که صدای من را شنیده بود و از اطرافیانش که لطفی هم جزوی از آنها بود خواسته بود که من را پیدا کنند و به او معرفی کنند و این اولین برخورد من با محمدرضا لطفی بود که مقدمه آشنایی های دیگر بود.

ناظری ادامه داد: پیام زمانه ای که هنرمندانی چون لطفی در آن می زیسته اند این بود که هنرمندان صاحب اندیشه، تفکر مردمی  و عشق به دیگران باشند و این همان رویکردی بود که ما را دور هم جمع کرد و در نهادهایی چون رادیو و مرکز حفظ و اشاعه موسیقی مقدمه تولید آثاری شد که برای موسیقی ایران بسیار  ارزشمند بود. من در همین دوران بود که به همراه گروه شیدا و تار لطفی کارهایی را انجام دادم و این همکاری همینطور ادامه پیدا کرد تا گروه عارف با مشکاتیان و علیزاده پدید آمد و این حرکت تا زمان انقلاب و راه اندازی کانون چاووش ادامه پیدا کرد.

وی همچنین عنوان کرد: با راه اندازی کانون چاوش بعد از پیروزی انقلاب، رنسانسی در عرصه موسیقی ایران اتفاق افتاد که به نظر من هنوز اگر آثار ماندگاری را در زمینه موسیقی می شنویم یادگاری گروهی است که کانون چاوش را تشکیل دادند و با چاشنی عشق کارهایی را خلق کردند که بسیار موثر و ارزشمند هستند.

این هنرمند افزود: ما تربیت شده همان ذهنیت بودیم. ما تربیت شده نسلی هستیم که ممکن است دیگر تکرار نشود و من امیدوارم دوره گذار برداشته شود و ما شاهد اتفاقات عظیمی در همه گونه های هنری باشیم.

شهرام ناظری همچنین گفت: امیدوارم جوی به وجود بیاید که دوستی ها بیشتر شود و ما از نبودن بزرگانی چون لطفی، مشکاتیان و پایور درس بگیریم، درس هایی که نشات گرفته از زحمات و روح خستگی ناپذیر این هنرمندان دارد.

در بخش دیگر این مراسم حسین علیزاده به همراه گروه «هم آوایان» و خوانندگي محمد معتمدي نیز به روی صحنه آمد و به یاد محمدرضا لطفی به اجرای موسیقی پرداخت.
منبع: 
گزارش: پایگاه اطلاع‌رسانی موسیقی ایران - عکس‌های اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : یکشنبه 1 تیر 1393 - 15:16

برچسب ها:

افزودن یک دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



دانلود اجرای حسین علیزاده و محمد معتمدی به یاد پیر چاووش | موسیقی ما