موسیقی ما – امید شایان: پیشینه ذهنی نسل جدید از استاد «غلامحسین بنان» بر می گردد به «الهه ناز». تصنیف زیبا و روح پروری که در همه این سالها سینه به سینه چرخیده و همین طور به گوش نسل های مختلف مخاطب موسیقی ایران رسیده. بنان را می‌توان به حق بزرگترین اجرا کننده آهنگ‌های سبک وزیری-خالقی دانست. او همچنین در کنار ادیب خوانساری از بهترین اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی محسوب شده و استعداد شگرف او در مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی بارها ستایش موسیقی‌دانان معاصرش را بر انگیخته‌است.

زندگی هنری این هنرمند تا قبل از تصادف شدیدی در سال 1336 ، همواره در یک مسیر کم فراز و نشیب پیش می رفت ولی این تصادف که در آن چشم راستش را از دست داد باعث شد او بازنگری دوباره ای را در سبک خوانش و آثارش داشته باشد. او پس از این تصادف و سپری کردن دورانی که به افسردگی شدید دچار شده بود، کوشش کرد آثاری اجرا کند که واجد وزنی شاد و شعری امیدوار کننده‌ باشد تا به قول خودش: « از ادامهٔ شیوهٔ قدیم که شباهت به مرثیه خوانی دارد خسته شده‌ام، البته در این زمینه سازندگان آهنگ باید با من یاری و همکاری کنند». حاصل این تصمیم اجرای ترانه‌های دلنشین و ساده‌ای است که اتفاقاً از خیلی از تصانیف آن دورهٔ رادیو استوارتر و برازندهٔ خوانندهٔ عالی مقامی چون او بود. از ماندگارترین ترانه‌های بنان می‌توان به قطعه «آذربایجان» در مایهٔ دشتی، «آمدی جانم به قربانت» در مایهٔ بوسلیک، «بهار دلنشین» در آواز اصفهان، «بوی جوی مولیان» در آواز اصفهان، «تصنیف توشه عمر» در دستگاه همایون، یار رمیده، می‌ناب، خاموش، مراعاشقی شیدا، من از روز ازل، نوای نی و سرود همیشه جاوید «ای ایران» در مایهٔ دشتی اشاره کرد.

با این همه خاطره خوب از این بزرگ، چند روز پیش بود که پوستر مجموعه جدیدی از او رونمایی شد و آلبوم «گلشن دل» با صدای بنان و آهنگسازی نصر الله زرین پنجه در بازار موسیقی کشور منتشر شد. این اثر که محصول جدیدی از انتشارات ماهور به شمار می آید، شامل مجموعه‌ای از آوازها و تصنیف‌های غلامحسین بنان با ارکستر زرین‌پنجه است. در بخش آوازی این مجموعه، اساتید بزرگی همچون جواد معروفی، محمود تاج‌بخش، ابراهیم سرخوش، سیروس حدادی و علی تجویدی، بنان را با ساز همراهی کرده‌اند.