موسیقی ما- محمد عبدالهی: بهانه: شصت و دومین نشست شعر و ترانه
مکان: فرهنگسرای ارسباران
زمان:...

فرهنگسرای ارسباران ساعت ۴: ۳۰ دقیقه روز سه شنبه دوم اردی بهشت ماه، میزبان هنرمندانی بود که در عرصه موسیقی، شعر و ترانه فعالیت می‌کنند.

این نشست صمیمی که شصت و دومین دوره از سلسله نشست‌های شعر و ترانه بود.

این نشست که شصت و دومین دوره از سلسله نشست‌های شعر و ترانه بود که با حضور خوانندگانی همچون علی شوکت، محمد رضا عیوضی، مهرداد شهسوارزاده، سعید شهروز و آهنگسازانی همچون مهرداد نصرتی، بهروز صفاریان، پدرام کشتکار، ستار اورکی و...

و نیز بزرگانی همچون ناصر چشم آذر، محمد سریر، فریدون شهبازیان و... برگزار شد.

ترانه سرایان و شاعران بسیاری در کنار این دوستان اهل موسیقی در این مراسم حضور داشتند که در راس آن‌ها عبدالجبار کاکایی و افشین یدالهی بودند که در واقع اجرا ی مراسم را نیز به عهده داشتند.

افشین یدالهی، نیلوفر لاری‌پور، روزبه بمانی، زهرا عاملی، رسول یونان، حسین متولیان و... از ترانه سراین حاضر در نشست بودند. افشین یدالهی و عبدالجبار کاکایی هم حضورشان روی سن بود تا اجرای ترانه و شعر!
شروع مراسم با شعرخوانی شروع شد. لحظه به لحظه بر جمعیت حاضر در سالن اضافه می‌شد.

ه‌مان ابتداری مراسم بود که کاکایی از نیلوفر لاری پورکه اعلام کرد کاملا بی‌خبر و غیرمنتظره خواست تا به جمع آن‌ها در روی سن بپیوندد و همراه و همگام با آن‌ها به نقد و بررسی در خصوص اشعار و ترانه‌های اجرا شده در مراسم بپردازد.

یکی در میان ترانه و یک در میان شعری توسط حضار اجرا می‌شد و در این حین عبدالجبار کاکایی که از حضور بهروز صفاریان و پدرام کشتکار در میان جمع مطلع شده بود از وی دعوت کرد تا به جمع سه نفره آن‌ها بپیوندد.
 این اتفاق درست قبل از این افتاد که کاکایی کاملا غیر منتظره از علی شوکت دعوت کرد تا روی سن رفته و به اجرایی زنده از دو قطعه از قطعات خود بپردازد.
علی شوکت به همراه دوست و همکار گیتاریست خود شهرام مویدی روی سن رفت و دو قطعه از آلبوم خود را با توانایی بسیار بالایی که در اجرا داشت، برای حضار اجرا کرد.

بماند که در اجرا از تکنیک‌هایی در خواندن سبک خود استفاده کرد، اما شیوه خواندن و اجرای او تشویق حضار را به همراه داشت تا جایی که جمعیت به احترام اجرای زیبای او به وجد آمده و تشویق حضار را به همراه داشت تا جایی که جمعیت به احترام اجرای زیبای او به وجد آمده و به یکباره سالن پر از تشویق‌های پیاپی شد.

اجرای پیانو توسط نوجوانی به نام نیما سالن را پر از تمجید کرد و تعریف!

سخنرانانی که بعداز اجرای زیبای نیما روی سن می‌رفت قبل از هر صحبتی از او قدردانی می‌کرد و بعد شروع به حرفهای معمول می‌کرد. ناصر چشم آذر، فریدون شهبازیان، محمد سریر و.... از سخنرانان حاضر در این مراسم بودند.

دوباره شعر خوانی، دوباره ترانه خوانی و بازهم صدای پیچیدن شهر و ترانه در فضای صمیمی سالن! و دوباره خواننده‌ای که روی سن بیاید و به همراه همکارش و با نوازنگی گیتار و پیانوی وی بخواند و....
جمعیت بسیاری سالن را احاطه کرده است. صندلی خالی‌ای باقی نمانده است. یعنی از‌‌ همان ساعات اولیه هر کس اندکی فقط چند دقیقه‌ای را دیر رسید مجبور شد روی پله‌ها و راه پله‌ها و پاگرد‌های سالن بایستد و اگر خسته شد بنشیند و خستگی‌ای در کند.

از میان تمام غیر منتظره‌های این مراسم بهروز صفاریان غیر منتظره‌ترین اتفاق بود که افتاد. وقتی کاکایی از او خواست تا برای اجرا روی سن برود، وقتی همراه رضا تاجبخش روی سن رفت و به اجرای قطعه‌ای موسیقی پرداخت، صدای خوب و اجرای بسیار موفقش را به رخ همه کشید. او نشان داد که اگر خود در جایگاه خواننده باشد بهتر از هر کس دیگری می‌تواند قطعاتی را که خود ساخته برای خود تنظیم کرده و به بهترین نحو ممکن بخواند.

در پایان مراسم محمدرضا عیوضی به روی سن دعوت شد تا برای تجدید خاطراتی که با هم داشتیم بخواند. او که به گفته خودش۴-۵ سال است که اجرای زنده اینچنینی نداشته، به اجرای دو قطعه زیبا پرداخت که برای اجرای دومین قطعه از تمام آن‌هایی که با «رنگین کمان» وی خاطره دارند خواست تا او را همراهی کنند. اجرای قطعه دوم با صدای جمعیت حاضر در سالن بود. عیوضی نشان داد که از نسل خوانندگانی است که بی‌دلیل خواننده نشده و از فیلترهای بسیاری گذشته تا بتواند این روز‌ها عنوان یک خواننده پاپ را با خود یدک بکشد.

این گونه مراسم به همت دوستداران جدی موسیقی، شعر و ترانه می‌تواند بزگرتین گام مثبتی باشد که در این عرصه برداشته شود. با وجود چنین برنامه‌هایی می‌توان به رشد و استعداد بسیاری از جوانان نوپای این عرصه همت گماشت.

مراسم بعدی این نشست از طریق رسانه‌ها به اطلاع علاقه مندان خواهد رسید. گفتنی است که ورود برای تمامی علاقه مندان به شعر، ترانه و موسیقی آزاد است.