موسیقی ما- حضور خوانندگان موسیقی پاپ در جشنواره بیست وچهارم کمرنگ‌تر از سال قبل است و روشن روان دلیل اصلی آن را حضور تهیه‌کنندگانی می‌داند که به فکر سوء استفاده از خوانندگانند. امسال، دومین سالی است که بخش پاپ در جشنواره موسیقی فجر برگزار می‌شود؛ سبکی که به شکل طبیعی و بنا به نامش، بیشترین مخاطب را در بین ژانرهای رسمی موسیقی دارد، اما تاکنون در کشور ما آن‌طور که باید، مورد توجه قرار نگرفته است. این بخش به همت کامبیز‌ روشن‌روان، دبیر سه دوره متوالی جشنواره موسیقی فجر، از سال قبل در برنامه‌های جشنواره قرار گرفت و باعث استقبال گسترده مخاطبان از جشنواره موسیقی فجر شد. سال گذشته، گروه‌هایی نظیر آریان و خوانندگانی مثل حمید عسکری، خشایار اعتمادی و مجتبی کبیری در بخش جنبی پاپ، کنسرت‌های موفقی در تالار بزرگ وزارت کشور برگزار کردند. حضور موسیقی پاپ البته با مخالفت برخی فعالان موسیقی سنتی رو‌به‌رو شد و روشن‌روان حتی اعلام کرد که «برخی دوستان گذشته، دلیل گنجاندن بخش پاپ در جشنواره به دشمنان من تبدیل شده‌اند.» او اما بر تصمیم خود پافشاری کرد و نتیجه‌اش هم برگزاری موفق‌ترین جشنواره موسیقی فجر از حیث تعداد مخاطب بود. امسال اما خبر می‌رسد که تعداد گروه‌ها و خوانندگانی که در بخش جنبی پاپ حضور دارند، بسیار کمتر از دوره اول است.

به نظر می‌رسد که فشارهای جانبی، دلیل اصلی حضور نیافتن گروه‌ها و خوانندگان مطرح پاپ در دومین دوره حضور بخش پاپ در جشنواره موسیقی فجر است. این گمانه‌زنی تا چه میزان، صحیح است؟
اصلاً این‌طور نیست. من سال گذشته و امسال، هیچ‌گونه فشاری در این باره از مسئولان ندیدم. می‌بینید که ارشاد، مجوزهای فراوانی در بخش موسیقی پاپ صادر کرده است. نکته دیگری در این باره وجود دارد که من تا چند روز پیش، اصلاً از آن اطلاع نداشتم. به نظر من، باید این مسأله را پیگیری و آسیب‌شناسی کرد تا ببینیم اصلاً به چه دلیلی این مسأله به وجود آمده. خیلی از خوانندگان موسیقی پاپ به طرز حیرت‌آوری توسط تهیه‌کنندگان این ژانر موسیقی استثمار شده‌اند. به عبارتی، تحت قراردادهای ویژه‌ای که این تهیه‌کنندگان با خوانندگان بسته‌اند، هنرمندان بدون اجازه تهیه‌کنندگان، هیچ کاری نمی‌توانند بکنند. گویا اصلاً هم برای این تهیه‌کننده‌ها مهم نیست که ما برایشان چه می‌کنیم؟ ظاهراً نمی‌دانند که ما چه قدم‌های بزرگی برای موسیقی پاپ داشته‌ایم که بهره‌اش را هم خودشان می‌برند. یا آگاه نیستند یا نمی‌خواهند بفهمند که ما چه می‌کنیم. سنگ‌هایی را مقابل پای ما انداخته‌اند که باور و تصورش برای من بسیار سخت است. من موسیقی پاپ را به این دلیل به جشنواره آوردم که مثل موسیقی سنتی و کلاسیک، شکل رسمی پیدا کند و مشکلات سابق در فعالیت دست‌اندرکاران پاپ ایجاد نشود.

دقیقاً همین اتفاق افتاد و از سال گذشته پس از مدتی رکود، هم به کنسرت‌های پاپ مجوز داده شد و هم به آلبوم‌ها. به نوعی موسیقی پاپ به رسمیت شناخته شد.
من که در این ماجرا ذی‌نفع نیستم. من خودم را در این راه قربانی کردم که هم مردم، استفاده بیشتری ببرند و هم سودش به خود این آقایان برسد.

دقیقاً ماجرا چیست؟ خوانندگان و تهیه‌کنندگان درخواست‌های ویژه‌ای را مطرح می‌کنند؟
هنرمندان خودشان مایلند که در جشنواره شرکت کنند، اما شرکت‌ها و تهیه‌کننده‌هایی که مثل زالو به این خواننده‌ها چسبیده‌اند، اصلاً اجازه این کار را به آن‌ها نمی‌دهند.

بحث‌ها مالی است؟
به نوعی می‌خواهند از جشنواره یا دفتر موسیقی یا انجمن موسیقی، سوء‌استفاده کنند. مثلاً می‌گویند اگر این آقا بخواهد در جشنواره بخواند، باید قبل از جشنواره، مجوز ده شب اجرا در فلان سالن را صادر کنید تا درآمدی کسب کنند. در ‌واقع گرو‌کشی‌های عجیب و غریبی می‌کنند.

درباره کدام خواننده‌ها این مسأله پیش آمده؟
متأسفانه خیلی از این خواننده‌ها درگیر این مسأله هستند. تعجب می‌کنم از این مسأله. من حتی مشکل اجرای برنامه بعضی از خواننده‌ها را پیگیری و حل کردم. اجازه فعالیت نداشتند و نمی‌توانستند مجوز برگزاری کنسرت و انتشار آلبوم دریافت کنند. شخصاً مسأله‌شان را پیگیری کردم، در حالی‌که اصلاً به من ربطی نداشت. حتی تا این‌جا پیش رفتم. به عمل که رسید، آن زالوها، تمام فعالیت‌های ما را مختل کردند.

منظورتان آقای رضا صادقی است که چند وقتی است درگیر دریافت مجوز کنسرت است و موفق نشده؟
حالا هر کسی. آقایان تهیه‌کننده می‌آیند وسط و مسائلی را مطرح می‌کنند که با هیچ چیزی نمی‌خواند. نمی‌دانم مشکل چیست؟ من ترجیح می‌دهم که اصلاً وارد مسائل مالی‌شان نشوم. من وارد نمی‌شوم و اصلاً در جلسات عقد قرارداد، حضور هم پیدا نمی‌کنم. اصلاً به من ربطی پیدا نمی‌کند. فقط می‌گویم این افراد اگر باشند، خوب است. پیشنهاد می‌دهم که حضور این خواننده‌ها در جشنواره، باعث استقبال مردم می‌شود. اگر مشکل دارند، حتی می‌رویم و مشکلشان را حل می‌کنیم. گفتم که مشکل اجرای برنامه آقایان را حل کردم، اما وقتی پای عقد قرارداد نشستند، مسائلی را مطرح کردند که من ماندم برای چه کسانی این کار را کردم. آیا این‌ها فهمیدند ما چه کردیم یا خودشان را به آن راه زده‌اند؟ اگر فکر می‌کنند بهتر است این خواننده تا چند سال دیگر هم نخواند، خب نخواند. برای من چه فرقی می‌کند که ایشان بخواند یا نخواند؟ اصلاً موضوع را نگرفتند. متأسفانه نمی‌دانم چرا هنرمندان ما، آلت دست این آدم‌ها شده‌اند؟ متأسفانه، شرایط خوبی در این شاخه موسیقی حاکم نیست. من اصلاً نمی‌دانستم ضوابط این‌چنینی بر این سبک حاکم است. اصلاً خبر نداشتم. تازه فهمیدم که چه اتفاق ناگواری برای هنرمندان ما رخ داده که گیر این جور افراد افتاده‌اند. آن‌ها هم هرجور دلشان بخواهد، با این‌ها رفتار می‌کنند.

البته ما در خارج از کشور هم تهیه‌کننده‌هایی داریم که برنامه‌های خوانندگان را مدیریت می‌کنند. البته فضای آن‌جا متفاوت است و فعالیت‌های کمپانی‌ها هم به نفع هنرمندان است.
این‌جا قضیه کاملاً جور دیگری است. این‌جا اصلاً به نفع خواننده کار نمی‌کنند. فلان تهیه‌کننده می‌خواهد از حضور این خواننده در جشنواره، سوء استفاده کند و امتیازاتی را بگیرد که در حالت عادی اصلاً نمی‌تواند بگیرد.

در واقع این امتیاز از طریق حضور در جشنواره برای آن‌ها ایجاد می‌شود. چون به نوعی اعتباری می‌گیرند و رسمیت پیدا می‌کنند.
وقتی خواننده‌ای در جشنواره حضور پیدا می‌کند، در واقع به گونه‌ای تضمین می‌گیرد که آلبومش یا کنسرت‌های دیگرش مجوز می‌گیرند. ولی این‌که شما این مسأله را به عنوان گروکشی مطرح کنید، مسأله‌دار می‌شود. می‌گویند قبل از جشنواره باید به ما مجوز بدهید. حتی وقت برنامه‌ریزی هم ندارند. کی می‌خواهند کنسرت بدهند و کی در جشنواره شرکت کنند؟ من نمی‌فهمم یعنی چه؟

از کنسرت‌های پاپ سال گذشته راضی بودید؟
بله. بسیار راضی بودیم. هم از اجراها و هم از مدیریت برگزاری بخش جنبی پاپ. امسال تصمیم گرفتیم فرصت را برای گروه‌های دیگر ایجاد کنیم تا هوای تازه‌ای به جشنواره دمیده شود، اما متأسفانه این مسائل پیش آمد.