ما موسیقی دان های حرفه ای مانند آقای کاوه یغمایی ،کم نداریم.اما مسئله اینجاست که کارهاشون اونطور که باید موسیقی ایران رو تحت تاثیر قرار نمیده..که دو تا علت داره.اولین مشکل خود مردم هستند که موسیقی خوب و یک اثر برجسته موسیقایی رو نمیشناسن و حق هم دارن چون حتی در کل دوران تحصیل،برخلاف همه جای دنیا،حتی یک ساعت هم درس موسیقی،هرچند به صورت تئوری،تو مدارس تدریس نمیشه و این یکی از مشکلاته..تا مخاطب موسیقی رو در سطح ابتدایی بلد نباشه،به موسیقی اصولی تمایل پیدا نخواهد کرد و گوشش به همین سر و صداها که تحت عنوان موسیقی بهذخورد مردم میدن،عادت خواهد کرد و طرفدار دو آتیشه ی همین به اصطلاح خواننده نماها خواهد شد.مشکل دوم بحث مدیریت هست که در حوزه موسیقی هرگز از یک خواننده حرفه ای حمایت نمیشه و به راحتی این هنرمندان،توسط مافیای موسیقی له میشن.چون یا باید باج بدن و برند زیر سایه ی مافیای موسیقی که یک موسیقی دان واقعی هرگز زیر بار چنین خفتی نمیره و خودش رو بالا تر از این جایگاه میدونه و یا باید کلا بکشه کنار و جاده رو برای جوونای خواننده نما که حتی بلد نیستند نت بخونن و حتی یک ساز نواختن هم بلد نیستند،باز کنند و بدبختانه این خواننده نماها کلی هم هوادار دارند..موسیقی ما کجا و موسیقی سایر کشورها کجا.تا مردم آگاهی نداشته باشند در همه عرصه ها همین شرایط،حاکم خواهد بود