سلام احسان عزیز. ممنون برای تمام لحظات خوب و به یاد ماندنی که با کارهای زیبا و ماندگارت و صدای دل نشینت برای ما رقم زدی و خاطره ساختی.

یه چند وقتیه به نظر میرسه در تعدادی از آهنگ ها شما از تو گلو آواز میخونید و مخرج صداتون رو تغییر دادید و صداتون مثل قبل رها و آزاد نیست که متاسفانه این تغییر لحن در خوندن ، که اخیرا خیلی ازش استفاده می کنید (مثلا در آهنگ های عشق دوم ، ثانیه ، ..... و البته همین کار آخرتون) روی اجراهای زنده شما تاثیر منفی داشته و از کیفیت اجراهاتون کم کرده و دیگه ما اون تحریرهای لطیف و زیبا رو که بدن صدا سازی و بدون هیچ عیب و نقصی اجرا میشد توی کارهای شما و مخصوصا در اجراهای زنده نمیشنویم و اکثرا بدون هیچ زینتی اجرا میشن (مخصوصا در قسمت های اوج کارها).

برای مثال شما آهنگ هایی مثل: برای آخرین بار ، کوچه ، جدایی ، سلام آخر ، باران که می بارد ، میوه ممنوعه ، مثل هیچکس ، غریبانه ، نابرده رنج و ... رو به اون زیبایی اجرا کردید و حتی در اجرای زنده کوچکترین نقطه ضعفی وجود نداشت و با صلابت همه ی کارهاتون رو اجرا می کردید. اما اخیرا حتی این آهنگ های به یاد ماندنی و زیبا هم با اون کیفیت قبلی اجرا نمیشن.
اگه شما یه نگاهی به اجراهای دهه 80 و همینطور سال های 90 و 91 خودتون بندازید و با اجراهای اخیرتون مقایسه کنید فکر میکنم کاملا این تفاوت محسوس هست.
خواهش من از شما اینه که باز هم صدای شما رو رها و آزاد بشنویم تا از شنیدن لطافت زیبای صدای شما لذت ببریم.

کوچه وقتی که نباشی رگ خشکیده ی شهره
ماه تو گوش خونه گفته دیگه با پنجره قهره
سقف دلبستگی بی تو واسه من سایه نداره
دلم از روزی که رفتی دیگه همسایه نداره