سپاس از این متن زیبا...به راستی او از تبار آن بزرگانی است که موسیقی را زیسته اند؛ از تبار بزرگ کردستان حسن زیرک، که اگر اکنون صدایش را بشنوید حیرت می کنید که چه صدایی را بر کالبد نوار درب و داغان آن موقع جاودان ساخته است... اما من معتقدم اینها این ها یک دهم توانایی های محسن چاوشی نیست و از این به بعد کارهایش شنیدن دارد... او دردهایش را می خواند؛ درد عشق، درد زمانه، درد مردم و هزاران درد جورواجور دیگر... او مارکوپولوی موسیقی ایران است؛ پر از شور و شعور برای کشف سرزمین های موسیقی... براستی از آن هنرمندان است که شاید دیگر تاریخ موسیقی به چشم نخواهید دید...