برنامه یاد بعضی نفرات
 
یکشنبه 19 بهمن 1393 - 16:12

حکایت غم انگیزی است.یک ترانه سرا به هر دلیل وارد عرصه خوانندگی می شود و در همان قدم های اول زخم برمی دارد.کسی که زخم می زند پشت یک نام عجیب خودش را پنهان می کند.نامی که حتی می تواند مخفف نام چهارترانه سرا باشد و البته تا اینجا ماجرا آنقدرها غم انگیز نیست.قصه وقتی غمگین تر می شود که منتقد موصوف به سبک روزنامه ای خاص دست به افشاگری می زند تا نیمه پنهان اهورا ایمان را نشان بدهد.به همین خاطر نام شناسنامه ای "اهورا" را افشا می کند که به خیال خودش تمرکز این چهره هنری را به هم بزند غافل از اینکه افتخاراتی که اهورا ایمان با همان نام سابقش کسب کرده با یک تریلی هجده چرخ قابل حمل نیست.محمد رضای داستان نویس ، محمد رضای منتقد ، محمد رضای شاعر و محمد رضای معلم عروض و قافیه که بعدها "اهو.را ایمان" و اعتبار ترانه ای می شود که این روزها به زور نفس می کشد. من برای خودم در ترانه این مملکت سهمی دارم و با بیش از هفتاد ترانه اجرا شده خودم را همکار و همصنف اهورا ایمان می دانم هر چند تا امروز شاید بیش از هفتاد دقیقه با ایشان دیدار نداشته ام که قطعا از کم سعادتی من است. یاد بگیریم پیش از هر نقد زهرآلودی به یاد بیاوریم که بر همه ما چه گذشته و ناجوانمردانی خنجر به کف پشت دیوارها کمین کرده اند و نیازی به مرحمت خنجر دوست نیست.
اهورا ایمان پشت نام مستعارش سنگر نگرفته است و کارنامه و حضورش گواه این ادعاست اما همترانه عزیزی که پشت نام مستعار ، پنهان شده ای و به شکل ترحم برانگیز و ناشیانه ای آسمان های آبی را به ریسمان های سفید می بافی فقط این حقیقت را یادت بماند که غربال به دست از پشت سر می آید و وقتی بلد نیستی فریاد بزنی بیهوده سر راه طوفان ننشین.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



افزودن یک دیدگاه جدید | موسیقی ما