ترانه های این آلبوم متاسفانه در سطح آقای بمانی نبود...من از آقای بمانی دزیره و قهوه ی قجری رو شنیدم...اعجاز ،برای من، حراج،آلبوم "دنیای این روزای من"،ترانه های آلبوم "بی خوابی"سعید شهروز رو شنیدم...من "عاشقانه ها" رو شنیدم!آقای بمانی عزیز،از ما نخواید به ترانه های سطح پایین تر شما رضایت بدیم...وقتی متن ترانه های این آلبوم رو شنیدم واقعا" باورم نمیشد که شمایید!دوگانگی زبانی در ترانه ی درد و یا برخی از عبارت های ترانه ی پاییز که امروزه به نوعی کلیشه محسوب میشن اون هم از شما که قواعد و اصول ترانه سرایی رو بسیار خوب می شناسید و جزو ترانه سرایان کم خطا به شما میاید کمی غیر قابل باور بود...در اینکه روزبه بمانی نازنین آقای واژه هاست شکی نیست!ترانه هایی که تا به حال ازشون شنیدم تایید کننده ی این مسئله است اما آقای بمانی فراموش نکنید که حفظ شهرت و همین طور قوت کار برای هنرمندان ساده نیست.سهل انگاری کوچکی در یک برهه زمانی میتونه لقب شما رو سلب کنه...میتونه حضورتون رو در موسیقی کم رنگ کنه...به هنرمندان گذشته نگاه کنید...چند نفرشون هنوز هم در صحنه اند؟در یکی از مصاحبه هاتون اشاره کرده بودید که در ترانه هاتون روی برخی مفاهیم به علت اهمیت و لزومی که در جامعه احساس میشه تاکید بیشتری می کنید و به اینکه برخی میگن شما دچار تکرار شدید اهمیتی نمیدید!این مسئله کاملا" صحیحه اما آقای بمانی ما نباید این رو از خاطر ببریم که آفرینش گری در آثار ادبی حرف اول رو میزنه...مگر غیر از اینه که تمامی شاعران و ترانه سرایان خوش فکر در آثار عاشقانه خودشون به دنبال آرمانی ترین و اسطوره ای ترین بینش از عشق می گردند؟!آیا همه این مفاهیم رو با یک سری کلمات مشخص بیان می کنند؟! کس که ترانه ی "تصویر رویا رو سروده خیلی انتظار من رو بالا برده؛هرچند که با این وجود هنوز هم از خیلی از ترانه سرایان دیگر کلام قوی تری داره...اما آقای بمانی ،ما ترانه سرایان دیگری هم داریم که اتفاقا" گاهی نظیر گذشته ی شما میتونند ترانه های بسیار قوی بسرایند...برخی از ترانه های خانم برزویی و آقای گلرویی از این دست هستند(با اینکه در درگیری لفظیتون با آقای گلرویی 90 درصد حق رو به شما میدادم و میدم اما از قوت کلام آقای گلرویی هم آگاهی دارم(گرچه ایشون هم سال ها پیش مدتی درگیر تکرار بودند که در کتاب تنها برای تو می نویسم بی بی باران!مشهوده و در ضمن مضمون تمام ترانه ها و اشعارشون رو نمی پسندم)) اگر برای من اهمیتی نداشتید مطمئن باشید برای تایپ کردن این متن زمانی رو اختصاص نمیدادم...بهتر از خیلی ها "روزبه بمانی "رو می شناسم...با ترانه هاش خو گرفتم و زندگی کردم...بار ها و بارها ازش دفاع کردم و بار ها و بار ها برای محدودیت ذکر نامش در رسانه ها ابراز تاسف کردم و بسیار غمگین شدم ...هنوز هم لقب "آقای واژه ها"تون رو قبول دارم اما باید کاری کنید که به عقیده ام اعتماد پیدا کنم نه اینکه تردید کنم...هنوز هم پلی لیست من اکثرش از ترانه های شماست...برای همین هم هست که نقدتون می کنم...میخوام روزبه عزیز همیشه در اوج باشه... مثل گذشته حسی و قوی بنویسه...دوست ندارم شاهد افتش باشم...دوست ندارم "پرکاری"جلوی خلاقیتش رو بگیره...من ترجیح میدم از شما خیلی کمتر بشنویم اما "تصویر رویا " بشنویم..."سراب ردپای تو " بشنویم...آقای بمانی عزیز دوست دارم همیشه در اوج "بمانی"...این حرف ها تخریب نیست تنها دلسوزی یک "هواداره"...