سلام مجدد ...
مطالبی رو که دارم می نویسم؛1دلنوشتست و نظر شخصیمه.امیدوارم تایید بشه...
از اولین روزهای پا گرفتن موسیقی به اصطلاح پاپ بعد از انقلاب در کشور کار هنرمندان این عرصه رو دنبال کردم و خدا رو شاکرم از اینکه عمری داده و تا به امروز این پیگیری ادامه داشته.در این مدت تقریبا 16 ساله خوانندگان و موزیسینهای زیادی کارشون رو ارائه کردن و از این خیل انبوه خیلیا رفتن و تعدادی موندگار شدن.یادم میاد زمانی رو که وقتی آلبوم مسافر شادمهر رو گوش میکردم مورد تمسخر قرار می گرفتم و با چسبوندن برچسبهایی نظیر مجاز؛سفارشی؛جلف و ... کارو تخریب میکردن اما این آلبوم برای من حسی فوق العاده داشت و یه دنیای جدید به روم باز کرد و با تمام کنایه ها و تخریبها من غرق دنیای شادمهر و مسافرش شدم زمان گذشت و حالا شادمهر سوپر استار این موسیقیه و هنوزم که هنوزه آلبوم مسافر شنیده میشه...موسیقی به حرکت خودش ادامه میداد و در سالهایی که کمی با افت و گرفتار شدن در منجلاب شیش و هشت دست و پنجه نرم میکرد؛آلبومی خلاف جریان و نو آورانه منتشر شد که معادلات رو بهم ریخت؛آلبومی بنام غریبه از خواننده ای که مثل نام اثرش غریبه بود:فریدون!اگر چه کاری مثل گل هیاهو همان زمان بشدت مورد توجه قرار گرفت اما خوب بخاطر دارم که خیلیا میگفتن دو سه کار خوب بیشتر نداره اما زمان گذشت و کاری مثل کبوتر؛آرزوی خیلیا شد و هنوزم این آلبوم و ترانه هاش محبوبه.فریدون مردم رو با موسیقی داخلی البته از نوع پاپش آشتی داد و در زمستون همون سال ترانه ای بازار رو به تسخیر در آورد:نفرین!ترانه ای خاص و البته جذاب که انگار حرف دل خیلیا بود اما این خواننده هم غریبه بود.خیلیا میگفتن س.ق آلبوم داده اما این صدای خسته و زخم خورده از آن جوانی محجوب و بی حاشیه بود بنام محسن چاوشی...
کسیکه از همون روزها خیلیا چشم دیدنش رو نداشتن و انگار موفقیتهای این جوان شهرستانی بازار اونا رو بهم میریخت و از همون روزها براش هزارجور دردسر و حاشیه درست کردن:صداش مصنوعیه؛کپی س.ق میخونه؛آهنگاش ضجه و نالست و...
از کارهای شنیدنی و بی نظیر یه شاخه نیلوفر هزارجور ایراد میگرفتن و محسن رو به سیاه نمایی متهم میکردن و از ترانه های مردمی و شاد ژاکت و حریص بعنوان کارهای تجاری چیپ و پایان چاوشی نام میبردن.
اما باز هم این گذشت زمان بود که خیلی چیزا رو ثابت کرد و محسن چاوشی موند و اثری از خیلیای اون خیلیا نیست!
دوستان خوبم ببخشید که خیلی حرف زدم و وقتتون رو گرفتم همه ی اینا رو گفتم که بگم برای من موسیقی داخلی با این سه نفر معنا پیدا کرد و ضمن احترام به همه ی هنرمندانمون معتقدم این سه عزیز بیشترین تاثیر رو بر جریان موسیقی پاپ داخلی داشتن و تو موسیقی بعد انقلاب برام هیچ کسی حتی قابل مقایسه با این سه نفر نیست.
از اینکه بعضیا همه جوره قصد تخریب آلبوم جدید محسن رو دارن اصلا ناراحت نیستم؛چون گذشت زمان بازم همه چی رو ثابت میکنه همونطور که آلبوم مسافر موندنی شد.
اینکه این کار زیبا تو نظر سنجی سومه اصلا برام مهم نیست چون ارزش یه کار خوب با این رای گیریها و کارهای عجیب پایین نمیاد.همونطور که سال 83 آلبوم غریبه و خوانندش تو نظر سنجیها رای نیاوردن و وقتی فریدون از لابی ها حرف زد خیلیا بدجوری سوختن و ازش شکایت کردن.
اصلا برام مهم نیست اگه این کار در نظر سنجی سالانه هیچ جایگاهی نداشته باشه؛مهم اینه که من با این آلبوم دارم زندگی میکنم و از لحظه ای که منتشر شده تا به امروز صدها بار گوشش کردم و هر بار بیشتر لذت بردم و از اینهمه زیبایی این اثر به وجد میام...
چاوشی عزیز!ازت ممنونم بخاطر تمام زحماتت؛زحماتی که نتیجش برای من مخاطب دنیایی رویایی و مسحور کننده از حرفهای ناگفتم ساخته...