شعرش که حرف خاصی نداشت
صدا هم که نداشت.دیگه دوره ی جذاب و قابل شنیدن کردن صدا با افکت های کامپیوتری گذشته.البته که هنوزم امثال بهنام علمشاهی به همین روالشون ادامه میدن.
ایشون منظورم نیست اما واقعا من حس میکنم ساختار تولید موسیقی پاپ تو ایران ایراد داره.ما این یکی دو سال اخیر با یه دریا از آهنگ مواجه بودیم که خواننده هاش از اولین فاکتور خوندن یعنی صدا برخوردار نبودن و این تنها نتیجه ای که به همراه داره مسموم کردن گوش مخاطبه.بعدم که این روزا دارن به همه مجوز میدن.تو رو خدا حداقل فاکتور صدا رو در نظر بگیرن تو وزارت ارشاد.آخه تا کی افراط و تفریط.نه به گذشته که اونقدر سخت میگرفتن نه به الان.
من خیلی آهنگ گوش میدم اما این 2 ،3 ساله فقط چند تا صدا شنیدم که بگم حالا میتونن یه حرفی برای گفتن داشته باشن تو مارکت پاپ.
اول از همه محمد راد که خیلی از کاراش خوشم اومده،بعد امیرعلی بهادری ،بعدشم شاهد صادقپور یه مقدارم حامد محضرنیا با اینکه تکنیکش به نظرم ضعیف تر از اون سه تای دیگس.البته مسلما تعدا دیگه ای هم بودن اما تعدادشون نسبت به این حجمی که اسمشون مثلا خوانندس خیلی کمه.