سلامی به گرمی مردادماه اهواز به مردم ایران بویژه مدیران فنی این سایت
ماه میهمانی خدا را به شما روزه داران تبریک میگویم
دوست گلم من الان 4 ماهه که ازونجا اومدم بیرون اما بازم چشم ( ولی قول نمیدم ) چشم خاطرمو مینویسم برای شما دوستان گلم (نظر یادتون نره )
همون صاحب کارم که میشناسیش یک بار که داشت ساز میزد به من نگاه کرد و گفت : جسی (مخفف فامیلیم ) ار ار المه (یعنی ساز میزنم حرف نزن ) این حسش باعث شد من هم به سمت هنر مجسمه سازی برم و تا امروز که 2 ترم شده ول نکنم هنر رو . (شهریه هر ترم 20 تومن بود )
یکروز که از کلاس برمیگشتم فهمیدم که عاشق استادم شدم . شاید باورتون نشه اما تا اون موقع نمیدونستم دوستش دارم چون ندیده بودمش هنوز ! یه شب که خیلی دلم گرفته بود و کنار ساحل ( جاده کنار دریا) ایستاده بودم یک نفر یه mp3 فور به من داد که توش یه آهنگ پخش میشد که گریم گرفت ... توش مردی با صدایی سوزناک(غم انگیز) میگفت مو مو مو مو مو سوختم مو برشتوم که دیشو نومه نوشتم . امشو شوشه لیپک لیلیرونه.
البته در پاسخ به انتقامات سرچلک عزیز باید عرض کنم استاد پرتف سرش سر شه فیلسوف روسی بود نه موزیسین پاکستانی . پاکیها (پاکستانی ها) موزیسینهای زیادی دارند از جمله ناصر راست ممد (نوازنده قانون) اسحاق ابو البدست (نوازنده نی افغان) و استاد اجمان شهاوتی ( نوازنده تئوری موسیقی) و دیگر اساتید معروف
واقعا از انتشار این خبر خوشحالم و شاید باورتون نشه اما از روی متن گذارش شاید 20 بار نوشتم و پاره کردم . الانم که دارم این متنو مینویسم میخوام برم عکسهای بالا رو نقاشی کنم رو تخت خوابم واقعا حس زیبایی داره متن و عکسها
ممنونم از امیر خامنه و وحید لشگری و هواداران سلطان احساس
تا درودی دیگر بدرود