راستش تاحالا نشده بود که یه آلبوم موسیقی رو دوبار پشت هم گوش بدم ولی این آلبوم عجیب قشنگ بود و لیاقت بارها شنیده شدن رو داره؛ تو این 2-3 سال بین آلبوم های ایرانی لااقل واسه من که فقط جاده رویاهای سیروان خسروی دوست داشتنی بود، ولی ساحل چمخاله نسبت به بقیه میشه گفت فوق العاده بود.
نظر من که در مورد آهنگ های این آلبوم اینه:
فوق العاده ها: ساحل چمخاله (عجیب حس و حالش عجیب بود!) - مثلث برمودا - پایان دنیا - زندگی زیباست - بارون یک ریز
خوب ها: عاشق که باشی - تبانی - برو - نه دیگه
من خوشم نیومد: بهونه بارون - عیبی نداره
در کل من طرفدار سعید مدرس شدم!