آقایون، خواهشا اینقدر نگین آلبوم تکراری بود. مازیار فلاحی و محسن یگانه و گروه سون و ... هرکدوم یه سبکی برای خودشون دارن و باید تکرارش کنن. کار جدید خیلی کم پیش میاد.یعنی کم اند کسایی که جرات کنن و ریسک بکنند.(مثل آلبوم سیزده محسن چاوشی) کار تکراری هم به آلبوم اکسیژن میگن.(با تمام احترامی که برای بابک جهانبخش و هواداراش قائلم، ولی باید قبول کرد اکسیژن یه کپی رنگی از دو آلبوم قبلی بابک بوده). بدبختی اینه که شنونده ها یه آلبوم خوب که از یک نفر میشنون سطح توقعشون بالا میره و دلشون میخواد آلبوم بعدی خواننده محبوبشون از اون بهتر باشه. اتفاقی که بعد از آلبوم 85 برای بنیامین افتاد، بعد از سلام آخر برای خواجه امیری، بعد از آلبوم رگ خواب برای یگانه، بعد از منو بارون برای بابک جهانبخش، بعد از قلب یخی برای مازیار فلاحی افتاده و مطمئنم بعد از من خود آن سیزدهم هم برای محسن چاوشی میفته. بگو خب.
در مورد این آلبوم: بعد از گوش دادنش کلاهمو گذاشتم روی سرم و بهش 3 از 5 دادم.