نقدی بر آلبوم رسوای دل شجریان:
رسوای دل نام یکی از آلبومهای شجریان است که در سال ۱۳۷۵ در دوبی و گویا قرار بوده در دستگاه سه گاه اجرا شود. این اثر همانند سایر آثار شجریان از فقدان قدرت و توانایی در انتقال حس و حال دستگاه و گوشه‌ های آن رنج می برد .

با شنیدن همان پیش درآمد ابتدایی این اثر ساخته‌ داریوش پیرنیاکان یکی از افراد همیشگی گروه شجریان وارد فضای وهم آلود و زجرآوری می شود که همه چیز دارد غیر از موسیقی اصیل و تحمل شنیدن این صداهای ناموزون ! طبق معمول بهره برداری شجریان از آثار دیگر اساتید در این اثر هم کاملا مشخصه . یعنی ربایش و مثل آهنربا ربودن ملودی جاودانه اثر استاد بنان «گلهای رنگارنگ شماره ۲۱۶» با صدای استاد بنان و تصنیف «من از روز ازل» ساخته استاد مرتضی محجوبی. ضمن آنکه اشکالات آوازی شجریان در این اثر هم کاملا مشخصه و مثل همیشه ایشون خارج خوندن .

در اینجا خارج خوندن و فالشی های این برنامه رو اعلام میکنم .

داریوش پیرنیاکان : تار

جمشید عندلیبی: نی

محمد فیروزی: بربط
سعید فرجپوری : کمانچه
جواد بطحایی: سنتور
همایون شجریان: تنبوک

آغاز ناهماهنگ پیش درآمد و سپس چهارمضراب در ریتم 2/2 (!) و بعدش 2/4 که هیچ شباهتی به چهارمضراب ندارد.

جزای آنکه نگفتیم شکر روز وصال شب فراق نخفتیم لاجرم زخیال
درآمد تقریبا درست سه‌گاه

دگر به گوش فراموش عهد سنگین دل
پیام ما که رساند ؟ مگر نسیم شمال
طبق معمول کارهای شجریان گریز به گوشه "غم انگیز" گوشه مورد علاقه و همیشه پایین شجریان.

به جز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی دانم
که شادی در همه عالم از این خوشتر نمی دانم
مخالف سه گاه عدم هماهنگی سنتورنوازی با آواز و گرفتگی گاه و بیگاه صدای شجریان

گر از عشقت برون آیم به ما و من فرو نایم
و لیکن ما و من گفتن به عشقت در نمی دانم
مخالف سه گاه و فرود در گوشه بیات ترک ! صدای کمانچه ای که نمی آید! و موقعی هم که می آید بیشتر به صدای آزار دهنده ترمز کامیون روی آسفالت داغ شبیه است !

ز بس کاندر غم عشق تو از پای آمدم تا سر
چنان بی پا و سر گشتم که پای از سر نمی دانم
شروع با مخالف سه گاه و فرود به مویه دشتی ! که از عجایب آواز شجریان است!

به هر راهی که دانستم فرو رفتم به بوی تو
کنون عاجز فرو ماندم رهی دیگر نمی دانم
شروع با گوشه حصار و ادامه باز هم با مویه ! که کلا فالش تکرار می شود . ادامه همنوازی بربط محمد فیروزی که تنها نکته مثبت این برنامه به شمار میره و انصافا ضعفهای شجریان و گروهش رو تا حدی پوشونده !

دلی کو بود همدردم چنان گم گشت در دلبر
که بسیاری نظر کردم دل از دلبر نمی دانم
شروع با مخالف سه گاه، و اشتباه گرفتن ناگهانی گام توسط شجریان و فرود ناگهانی و غلط به درآمد!

‍‌‍‍‍و صد البته مثل همیشه خبری از تحریر نیست . اصلا پیشنهاد میکنم بقیه شاگردان و هنرجویان شجریان هم مثل خودش تحریر رو از آواز حذف کنند تا خیال همه راحت بشه ! نتیجه اینکه پنجاه درصد آواز فقط شامل گوشه مویه و غم انگیز است و از گوشه های اصلی و موثر سه گاه خبری نیست و آواز زیبای سه گاه تا حد یک آواز دشتستانی روی گامهای پایین تنزل یافته است / در آوازی که هیچ اثر و نشانی از تحریر یا ستون محکم آوازخوانی از قدما تا به حال وجود نداره و آنچه که خونده شده همانطور که توضیح داده شد کلا فالش و در هیچ قالب دستگاهی آواز اصیل ایرانی نمی گنجد.