برنامه یاد بعضی نفرات
 
سه شنبه 15 اسفند 1391 - 18:54

سلام...
در يك كلام موسيقي بي كلام ايران در مقابل آلبوم‌هاي بي كلام نوازنده‌هاي خارجي در حد صفر است.
نوازنده‌هايي مانند ياني كه با پيانو غوغا مي‌كنه و سبك new age ش كه واقعا حال آدم رو دگرگون ميكنه، كيتارو كه موسيقي الهام بخشي داره، جسي كوك و اوتمار ليبرت كه بهترينهاي گيتار هستن...
اين تنها عقب موندگي ايران نيست بلكه سطح پائين درك فكر آدمها رو نشون ميده كه تا مثلاً خودم به كسي ميگم موسيقي بي كلام گوش ميدم طوري سرزنش و مسخره ‌ام ميكنن كه انگار دارم چي كار ميكنم...
در هر صورت اين البوم بد نبود.

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
7 + 9 =

Solve this simple math problem and enter the result. E.g. for 1+3, enter 4.




افزودن یک دیدگاه جدید | موسیقی ما