معذرت برای ارسال دوباره.صفحه وب سایت شما به سختی داونلود میشه

این شاعر اظهار داشت:فرید احمدی در آثارش به نوعی از واقع گرایی فاصله می گیرد و به سمت ایده گرایی می رود و به نوعی می توان گفت پیرو مکتب رومانتیزم است.

×××××××××××××××××××××

سلام.من تشکر می کنم به خاطر گذاشتن چندین جمله پربار از اقای کاکایی ، به چند دلیل:
یکی من (غیر حرفه ای)خیلی علاقه مندم که درباره سبک و سیاق کارهایی که در ایران انجام میشه صحبت بشه تا من مشتاق ،بدونم با چه نوع اثر و چه نوع سبکی طرفم و اثر در کجا جا میگیره و چه طور قابل بحث و تحلیل و تفکر هست؟؟ و ایا کلا یک اثر اصلا سبکی داره یا معجونی خود ساخته هست که متاسفانه ناشی از عدم اشنایی خالق اثر با این مباحث است!

دوم اینکه در سطح شخصی برای من جرقه ای شد که در صدد یادگیری بیشتر برآیم و اتفاقا به نکات فوق العاده جالبی رسیدم که هم از منظر خودشناسی هم جامعه شناسی بسیار بسیار حائز اهمیت است.....من مثل تشنه ای بودم که نمی دانست چقدر تشنه هست اما در حال سیراب شدن ام!
شنیده بودم "وقتی شاگرد اماده باشد استاد از راه می رسدیا ظاهر می شود!"... مدتی هست که به شدت دنبال این مطالب بوده ام و ناگهان در چند جمله به جواب خود یا بهتر بگویم به یا سلسله جواب هایم می رسم !که خیلی فراتر از انتظارم بوده و در سطوح مختلف ذهنم، پاسخ هایی پیدا می کنم که سیراب کننده ام می شود. و به این سبب از جناب کاکایی تشکر می کنم و بی جا نیست اگر من نیز ایشان را "استاد" خطاب کنم.
معتقدم متاسفانه ما خیلی وقت ها "استاد" را نابه جا به کار می بریم .و از رنگ کار اتوموبیل گرفته تا هر کسی کلاسی راه می اندازد می شود استاد فلان(!!!) که مایه شرمساری است .چون این سوال پیش می آید که ایا مقام استادی در جامعه ما اینقدر نازل است یا من (من نوعی) از مقام و منزلت ان نااگاهم؟!
و در این میان معنای شامخ "استاد" گم شده و انگار به دنبال ان مقام استادی!....که باعث تاسف است.
اما کلمه استاد برازنده جناب کاکایی می باشد، در معنای واقعی و حقیقی آن
و فقط می گویم متشکرم استاد کاکایی.

در ضمن خیلی علاقه مندم بدانم ایا ایشان مطالب دیگری را هم گفته اند؟اگر بله لطفا متن کامل صحبت ایشان را بنویسید .