پائيز آينده صد سال پاييزه
هر لحظه يك قرنه،قرني غم انگيزه

پاييز آينده جشني ست رويايي
تو نوعروسي من داماد تنهايي
 
از ناله دردم آواز میپیچه
عشقی که من دارم تو چشم تو هیچه

غرقي توي رويا دنیات طلا باروون
خوشرنگ تر میشن عکسای تو با اون

پاییز آینده تنها ترین مردم
دنبال عطر تو،تو خواب میگردم

پاييز آينده وقتي كه تو ديديش
دستات تو دستاش هر لحظه بوسيديش

يادت بياد اينجا يك مرد تنها بود
پاييز آينده پايان دنيا بود

عكست روي ديوار زير درخت پير
برگها همه زردن لعنت به اين تقدير