بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
 
شوق دیدارتو لبریز شد ازجام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم
 
یادم آمد که شبی باهم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و درآن خلوت دل‌خواسته گشتیم
 
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
 
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان رام

یادم آید تو به من گفتی از این عشق حذر کن
لحظه‌ای چند بر این آب نظر کن
 
با تو گفتم حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هرگز نتوانم