دوباره تو خودت رفتی، دوباره تلخ و داغونی
یه کُنجِ خونه کـِز کردی، تو فکراتی، پریشونی
نگاهت خیره می مونه، یه حرفی توش پنهونه
تمومِ کشتیات غَرقن، دوباره گریه بارونه

بگو حرفاتو با من که دارم دلواپست میشم
خودم زخماتو می بندم، خودم تنها کسِت میشم

زمونه سخت می گیره، زمونه سخت دلگیره
تا وقتی اون بخواد، زوده   تا وقتی تو بخوای، دیره
زمونه سخت می گیره، ولی راهش بُریدن نیست
یه وقتا جاده هم خوبه، فقط مقصد رسیدن نیست